Ik ben Aart Berlijn. De nodige Hank The Knife & The Jets fans kennen mij inmiddels, ook uit The Silver Cadillacs, waarover straks meer. Mijn liefde voor muziek, met name gitaar- dan wel rock ‘n’ roll muziek, gaat een lange weg terug.

Met Hank, toen – schrik niet – het spelen van accordeon al machtig, thuis aan het oefenen in ons eerste jongensbandje. Na veel oefenen kregen we mijn  vader, een heuse beroepsmilitair van de oude stempel, zover dat hij ons eerste optreden regelde in de kazernekantine. Wij gingen daar naar hartenlust tekeer met het geluid uit oude versterkers, en leefden in de veronderstelling iets te hebben neergezet. Op mijn vraag of we dit vaker mochten doen, reageerde mijn vader met: “Nooit, maar dan ook nóóit meer, die kolere herrie!” Zo stonden we weer even met beide benen op de grond.