De diefstal van de bus en installatie!!!
Het verhaal van de gestolen bus en installatie -
13
februari 2006
Het is Valentijnsdag 2006, je bent wakker geworden, neemt een bakje
koffie, eet een boterham en kijkt eens uit het raam van je flatwoning
naar de plek waar jouw Mercedes bus
staat… eh… stond…hè?
Je wordt een beetje paniekerig, daar heb ik 'm gisteravond toch
neergezet? Of staat die aan de andere kant van de flat? Ik was toch
niet dronken, dat ik niet meer weet waar ik m'n bloed eigen bus, m'n
oogappeltje, heb achtergelaten? De paniek wordt langzaam iets groter,
want het raast en bonkt door je hoofd:
MIJN BUS
IS
GESTOLEN!
Verdooft door de schok maakt de paniek zich nu echt van je meester, dit
kan toch niet?, dat gebeurt mij toch niet? En hoe vertel ik alle
bandleden dat ook hun gitaren, drumstel, versterkers etc. weg zijn.
Je slikt een paar keer en gaat maar eens bellen "jongens, ik heb slecht
nieuws!"
Nou de klap kwam hard aan:
"Toch niet mijn SixBass hè?" "Ja, Henk ook de SixBass"
"Toch niet mijn gloednieuwe Ludwig hè?" "Ja, Alan ook jouw Ludwig is
weg!"
"Heb je aangifte gedaan?" "Ja, we zijn nu bij de politie!"
In plaats van deze dag in liefdevolle gedachten aan vrouw, kinderen,
vriendinnetjes of welke ex dan ook door te brengen, werd ons
Valentijnshart aan gruzelementen geslagen door het dievengilde!
Alan ondernam direct actie door een bericht met zoveel mogelijk
gegevens, via diverse kanalen op Marktplaats.nl, 2de Hands.nl, Duitse
en Belgische sites te zetten.
Ook onze fans hebben gezorgd voor een snelle verspreiding via al hun
eigen mailadressenbestanden en dat heeft enorm geholpen. Als een
inktvlek ging het bericht over het Internet, waardoor het voor de dief
of heler lastig werd om via de voor hen gebruikelijk weg de
instrumenten van de hand te doen.
Na het verslag in Hart van Nederland en een artikel in De Telegraaf,
konden zij het wel vergeten om in ieder geval de Fender SixBass en het
Ludwig drumstel te verkopen binnen Nederland, Duitsland, België en wie
weet welk land er nog meer geblokkeerd werd. Dat was dus vette pech
voor de crimineeltjes!
Handboek voor aanstaande helers.
Het is intussen duidelijk
dat degene die er met
de Mercedes bus vandoor is gegaan de inhoud aan tussenpersonen heeft
doorgegeven om te kunnen verkopen.
Neem van ons aan dat de bus van alle kanten beveiligd en absoluut niet
makkelijk mee te nemen was. Je houdt natuurlijk nooit rekening met de
specialist!
Hij kreeg het wel voor elkaar om de bus in alle rust ('s avonds om
23:00 uur) af te slepen, gezien door één van de omwonenden, maar die
dacht dat het Alfons zelf was, dus deed er verder niets mee.
De tussenpersonen, die je gewoon de helers kunt noemen, zijn naar een
muziek-leraar en zijn broer in de kop van Noord Holland gegaan en
hebben hen de complete installatie verkocht met, volgens hen, het
volgende verhaal:
Dit was van een band, die zwaar aan de cocaïne zaten, uit elkaar waren
en nog schulden hadden. Vandaar dat zij hen deze instrumenten voor maar
€ 2000,00 konden aanbieden.
Ze wisten kennelijk bij wie ze daarvoor moesten zijn en, wat een
mazzel, de broers hadden dit bedrag precies gepast in huis en betaalde
aldus contant voor dit koopje.
Pas een dag later lazen zij in een krant dat dit gestolen instrumenten
waren. Daar waren zij van geschrokken, zeiden zij later en zagen hun
investering zo door hun vingers glippen.
Dus in plaats van naar de politie te gaan en aangifte te doen dat zij
waren opgelicht, besloten ze ineens zelf maar helers te worden, een
onverstandige keus, bleek snel!
Heel Nederland was intussen op de hoogte d.m.v. kranten, radiostations,
TV zenders als SBS en AT 5, dus ze begrepen dat ze verkoop wel kon
vergeten. Dan zou je dus denken dat slimme jongens even het handboek
voor aanstaande helers raadplegen. Nou deze helers hebben even niet op
zitten letten en maakten een paar kapitale fouten. Zeg maar rustig de
twee grootste fouten, n.l.: biedt gestolen instrumenten niet aan de
eigenaren aan en gebruik, als je contact met hen legt, natuurlijk niet
je eigen mobieltje!
Zaken doen.
Onze bollebozen, belde niet één van de contactpersonen die in de
publicaties stonden, maar rechtstreeks naar Henk en deden hun verhaal.
Ze hadden twee gitaren van Henk en het drumstel van Alan, maar zonder
de bekkens. Achteraf gezien is dat vreemd, want de bekkentas hadden ze
wel, dus de bekkens hadden ze vermoedelijk al verkocht.
Of wij belangstelling hadden om voor € 2500,00 die spullen terug te
kopen, waarmee de heren gelijk de prijs met € 500,00 hadden verhoogd,
terwijl ze niets zeiden over de andere spullen die ze hadden. Die
wilden ze waarschijnlijk later verkopen om zo nog meer winst te maken!
Ja, natuurlijk hadden wij wel belangstelling voor de instrumenten, maar
wij niet alleen! Ook de Arnhemse politie wilde graag met de boefjes
zaken doen.
Zijn mobiele nummer was al getraceerd, zijn naam, adres en woonplaats
was al bekend, alleen een ontmoeting moest nog geregeld worden.
Dat zou plaatsvinden op zaterdag 11 maart (de verjaardag van Alan!) om
14.00 uur in een café in Arnhem en de heren zouden in ieder geval de
SixBass meenemen.
Het was druk in die zaak op die middag, niet alleen klanten, maar ook
muzikanten en rechercheurs in burger, zelfs voor ons niet te herkennen!
Wij waren klaar voor een warm en vriendelijk onthaal voor die
vriendelijke jongens, maar ze kwamen niet opdagen! Teleurgesteld droop
iedereen om 15.00 uur af; zouden ze dan toch onraad geroken hebben,
zaten er ook handlangers van hen in het café, die hen gewaarschuwd
hadden?
Ja, allerlei scenario's schieten dan door het hoofd.
Net op het moment dat Henk op weg was naar huis, belde zijn vrouw naar
Alan:
"Ze konden het café niet vinden en stonden nu bij de Schouwburg". Als
een speer, begaf Alan zich naar die plek. Onze snelle drummer zag ze
niet. De "gebroeders in crime" waren intussen al op een parkeerplaats
gearresteerd en had van de politie wat "sieraden" gekregen, oftewel ze
hadden hen in de handboeien afgevoerd!
Ze hadden naar Frank de Grave moeten luisteren, die zei het al zo
treffend:
"Nobody fucks with Hank The Knife!"
De volgende dag stond er alweer een artikel in De Telegraaf, SBS en RTV
Arnhem kwamen naar de studio waar wij de laatste hand aan onze nieuwe
CD legden. Het goede nieuws werd dezelfde avond uitgezonden.
In het huis van de helende broers werd naast onze complete installatie
ook nog andere versterkers, microfoons etc. aangetroffen. Dus zo te goeder trouw als zij zich tegenover
Henk en de politie hadden voorgedaan waren ze niet!
Uiteindelijk wilden ze gewoon veel geld maken van hun investering.De
Arnhemse politie heeft daags daarna in twee ritten alles uit Alkmaar
opgehaald en daags daarna aan de bandleden overgedragen.
Eind goed, al goed?
Van de bekkens en de bus nog geen spoor en volgens de politie hoeven we
daar ook niet meer op te rekenen.
Ergens in Nederland zit een drummer van Alan's fabuleuze bekkens (nog
uit zijn LTE periode) te genieten en ergens in het Oostblok rijdt
iemand als een vorst in de bus van Alfons of de wagen is gesloopt voor
de onderdelen.
Hij blijft nu het meest gedupeerd en indirect wij ook, want gezamenlijk
in de bus zingend en herinneringen ophalend (aan een rijk verleden)
naar en van een optreden, zit er niet meer in.
Dat geeft toch nog een beetje een triest eind aan een goed verlopen
verhaal!
Wij bedanken nogmaals
iedereen die zich heeft ingezet, op wat voor een manier dan ook, om ons
te steunen Totdat wij door Altzheimer niet meer weten wie wij zijn,
zullen wij dit nooit vergeten!
Henk, Pierre, Alfons & Alan
(foto: optreden in Heartland in Arnhem wederom
met de
eigen installatie!!! maart 2006)
|